MAVİŞ



Neyin var mavişim ıslak gözlerin
Gönlünde ki yara yine mi kanar.
Sarı güz yaprağı titrek sözlerin
Belli ki yüreğin maziyi anar.

Ah bu hicran maviş seni bitirir
Toprağa eğilim gün be gün artar.
Gam bölük bölük akıl yitirir
Hangi mizan hasret derdini tartar.

Bağbozumudur maviş artık durulmaz
Akşama gebedir her bir yeni gün.
Ceylan menzildeyse kim der vurulmaz
Tetik çeken avcı olur mu üzgün.

Kendini bekletmez mavişim hüzün
Hayat biraz gamdır, tebessüm biraz
Ölümü değil mi baharlar güzün
Diyorsun, beklersem gelecek bu yaz.

Yol gözlersin maviş Yakub misali
Rüzgarı koklarsın da bulursun hey.
Sana da güler mi Yusuf visâli
Ölüyü yaşatır umut denen şey.



BEKİR URFALI

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com