gri çocuk
siz beyaz deyince gelinlik mi anlarsınız?
ya da pembe deyince gül...
bir sokak çocuğunun rengi yağmur olsun isterseniz,
yağmurun rengi ise gri,
alaca gri...
yanıp sönen ışıklarda ve sönmeyen ayazlarda kapanır gözleri gri çoçucuğun.
simit teknesine sımsıkı sarılır.
yarını düşünmeden edemez,
annelerin koynuna saklanılan o korkulu akşamlarda,
o daha karanlık sokaklara koşar.
öfke doludur aslında yüreği,
hüzün doludur.
yine de her sabah düşer yollara,
çocuklarına simit alan anneler arar.
üşüyen elleri ve ağlamaklı gözleri yiter gider sokaklarda,
o,kendine başka şeyler vaadeder,
insanlar bambaşka...


rabia taşcı

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com