MASUMU OYNAMAK
Hülyalarımın umuda dönüştügü
Küçük bir salda ilerliyorum.
Kah hızlı kah yavaş...
Soru işaretlerine küstüm.
Virgüllerle anlaşıyoruz bu arada..
Yüregimde çırpınan yaralı kuş,
İyileşti de göçüp gitmedi uzaklara
Kalleş gecenin zifir´ikaranlıgında
Böbürnen yıldızlar yine yoklar!
Tahminim gündüzle anlaşmışlar
Güneş anne fısıldadı bana...
olsun..Ama ben!
Kederlerimi ovuçlarıma doldurmuş
Çöpesilkeledim çoktan...
Bildigim dogrular saklama kabında
Oysa topragı sofra yapıp
Üzerine diz çöküp yavan ekmek yemek
Ne güzelmiş
Rüzğarda şaçlarını ikiye örüp
Sandelet ayakkabıyla
Koşmak öylesine...
Hülya ALTINKAYA

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com