EYLÜL
EYLÜL

Ümidini bir serin yele vermiş
Besteleri manasız buluyor artık bülbül.
Birkaç yaprağını yere vermiş
Esen rüzgarların ardından ağlayan bir gül
Sevgilinin saçına düşen ak gibi eylül
Ahhh eylül, ahhhh eylül

Dün yemyeşildi yaprak
Bugün artık gazeldir
Yeter ki hanımelini öpsün de gelsin
Eylülde rüzgar.
Serin olsa da güzeldir
Sen yeter ki aşık ol
Düşen yaprak, nemlenen bir göz
Veda diyen bir eldir.

Kuşların gönlünde burukluk
Şimdi göç zamanı
Kaybediyor ferini yeşil
Sarının öç zamanı
Dünyayı geri çevirebilsin
Güneş batıdan doğabilir
Ancak durdurmak güç zamanı
Söylemek mi zor aşkı
Gizlemek mi?
Kavuşmak mı güzel?
Özlemek mi?

Yapraklara düşen çiğ
Bilmem aşkın nesidir
Bildiğim bir şey varsa eylül
Tatlı bir hüznün annesidir.

Eylül denince aklıma
Sarı sarı yapraklarla dolu
Upuzun bir yol gelir.
Kainat kadar genişler yüreğim
Her sevdaya bol gelir.
Eylül denince aklıma
Cananın bakışı gelir
Serin sular gibi akışı
Kızıl kor gibi bakışın
Yakışı gelir

Eylüle canan birbirine benzer
İkisinin de her hali güzeldir
Eylülde sevgilinin gerçeği değil
Hayali güzeldir.

ece bulgurcu

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com