Nerden bilirdim.
Nerden bilirdim.



Nerden bilirdim,
Gözlerinden süzülen,
Sıcak bir bakışın,
Cemre olup yüreğime düşeceğini.

Nerden bilirdim,
Dudağından dökülen gülüşün,
Volkanlara dönüşüp,
Bedenimi yakacağını.

Nerden bilirdim,
Adına türküler yakılan,
Uğruna gurbete çıkılan,
Sevda ateşinin saracağını.

Nerden bilirdim,
Seni düşünmenin,
Seni sensiz yaşamanın,
Sonsuz kaderim olacağını.

Ya o kara gün,
Yedi dağın ardında,
Yetmiş kilit altında tutulan,
Ayrılıklar dünyasının grur savaşçıları,
Dalga dalga gelip,
Sardılar dünyamızı,
Esir aldılar tabiatı.
Ne bir güneş,
Ne bir gül,
Ne bir yol,
Yok yok yok.
Yok olup,
Yedi kat yerin dibine girdiler.
Düşüncelerim,
Dünyamla birlik,
Ağır ağır esir olurken,
Grur fırtınasının,
Kahrolası bir silaha dönüşüp,
Umutlarımızı,
Bir bir vuracağını,
Nerden bilirdim.

Nerden bilirdim,
Gül bahçemizin ışıksız zindanlara döneceğini,
Nerden bilirdim.
İki yüreğin yaşarken öleceğini.

İshak Özlü





İshak ÖZLÜ

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com