Gözleri ufukta
Gözleri ufukta.



Bugün sahile indim,
İstedimki denizle seni konuşalım.
Dinlemedi beni,
Görsen kavga ediyor sanırsın,
Öyle hırçın ve öfkeli ki;
İntikam alırcasına gemilere saldırıyor.
Dalgalar gel-gitlerde,
Dökülen diller yetersiz.

Göçmen kuşlarınında,
Denizden kalır yanı yok.
Onlarda pür telaş,
Yuvaya dönüş mü?
Hasretliğe kanat çırpış mı?
Kimbilir!

Yağmurmu yağıyor,
Göçmen kuşlarımı ağlıyor,
Geride kalanlara,
Anlamadım.

Martılar çığlık çığlığa,
Gidip göçmen kuşlarını uğurluyor,
Dönüp gemileri karşılıyor.
Canhıraş çığlıklar niye?
Gidene mi,bekliyene mi?

Bulutlar parça parça,
Yarış halindeler birbiri ile.
Geride kalan küçük bulut,
Nereye yetişmenin telaşında,
Kimdir bekliyeni?

Rüzğar oyuna dalmış,
Sonbaharın bahçesinde.
Yapraklarmı rüzğarın peşinde,
Rüzğarmı onların,
Anlıyamadım.

Göçmen kuşlarından dökülen gözyaşının,
Anne denizle kucaklaşmasını,
Yürekleri kaldırmayan karabataklar,
Görüp duymamak adına,
Kafalarını denize sokuyorlar.

Kemikleri sayılan bir köpek,
Dikmiş gözlerini uzaklara,
Çelimsiz vücuduna yağan yağmura,
Esen rüzğara aldırmadan,
Heykel abidesi gibi,
Sanki bir yolcu bekliyor,
Yıllar öncesi giden.

Tabiatın acelesi var sanırım.
Zamanla yarışıyor galiba.
Bir düzen kendi içinde,
Akıp gidiyor.

Ama o hiç kıpırdamıyordu,
Onca yağmur ve soğuğa karşı.
Acelede etmiyor,
Sakin bir şekilde,
Gözleri ufukta,
Büyüyen bir köpek,
Ve ben.

İshak Özlü




İshak ÖZLÜ

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com