BAKIP TA GEÇTİ

Güller açamamış, susmuş bülbüller
Yaprak kımıldamaz, esmiyor yeller
Kurumuş dereler, çekilmiş seller
Baharı beklerken, yaz yakıp geçti

Üzümler dökülmüş, çıplak bağlarım
Kuzular melemez, sessiz dağlarım
Yalnızlığa dayanamaz ağlarım
Gözyaşım sel olup akıp da geçti

Ruhsuz bir bedende sensiz yaşarım
Her buluta seni sorar koşarım
Dağ, taş demez düşer, kalkar aşarım
Yıldızım elimden kayıp da geçti

Kalbim sıcağınla halâ kaynıyor
Gönlüm ateşinle her dem yanıyor
Görenler çöldeki abdal sanıyor
Oysa bir melekti bakıp da geçti


İsa çam

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com