Kar
Gökten yere düşen kar taneleri,
Beyaz billur ışıltılar saçarak,
Dev gözlere kenetlenip gidiyor,
Az buz, tam oturdu, kar taneleri,
Avucumda sıcaklıktan çözüldü,
Yerde tutsak yem olmaya nebata.

Gökten yere düşen kar taneleri,
Yağıyorsun özlemlerin, arzuların üstüne,
Ne konuk olup kalmanı bekliyorum burada,
Ne de dingin yağışının durmasını,
Sükut içinde bakıp seyrinle,
Soğuk sıcaklığını içmek ister gözlerim.

Bir tabloyu tamamlayan senin aklığındır,
Hastalığı, pisliği söküp atan paklığın,
İnadım inat, içeri girmeyeceğim,
Bu gece karda oturup, oynaşıp,
Terli kaslarımı gecenin soğuğuyla,
Ovup ovup ovup duracağım.

Gökten yer düşen kar taneleri,
Beyaz billur ışıklar saçarak,
Dans ediyor, ince ince havada,
Ne gürültü, ne uyku bu gece,
Bu gece karlı yollarda sabahlamak,
Dev gözlere kenetleyip o yari.

semih seyyid

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com