GÜLLERİM BANA KALDI
Çığ düştü gecelerime, sokağıma karanlık büründü
Gözlerin yıldızdı ayrılığınla o da söndü
Tek bir kelimenle umutlarım yurdumdan sürüldü
Adın vardı sadece ,bir gece ansızın yüreğimden söküldü
Hicranında erirken vicdanın bile sevdama acımadı
Sana büyüttüğüm güllerim yine bana kaldı

Ağladığımı görme, bulutlara sakladım gözyaşlarımı
Yoksun ; kutuplara sürdüm sana açan baharlarımı
Yalnızlığına esir düştüm, aramıyorum artık yarınlarımı
Avuçlarımda bir umut vardı ; onu da yüreğin aldı
Sana büyüttüğüm güllerim yine bana kaldı


Toprağımda dikenler filizlenirken dinmez artık bu acı
Gözlerin aklıma gelse nüksediyor kalbimdeki sancı
Sürmeyin yarama merhem niyetine tuzu, ayrılığın yoktur ilacı
Gülüşlerim alındı düşlerimden, yüreğim gözyaşımla ıslandı
Sevdamız ayrılıkta yandı , güllerim yine bana kaldı.

İsmail sarıgene

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com