GÜLÜŞLERİN YAŞAMA SEBEBİM
Adını yitik mevsimlerin kanatlarına bıraktım
Gözlerini pembe baharların arasına kattım
Gülüşünle acılarımı denizlere damıttım

Adınla firari sevdalara yelken açtım
Gözlerinle karanlık geceme aydınlık saçtım
Gülüşünle baharın koynunda hep tomurcuk açtım

Adınla solgun mevsimlere can oldum
Gözlerinle bir serçenin kanadında durdum
Ve bir gülüşünle yarınlarıma umutla koştum

Adınla Cennetin mevsimsiz bahçelerinde soluk aldım
Gözlerinde mutlulukların baharını yaşadım
Gülüşlerine bir ömür adadım

Adın, sevdaya yazılmış ölümsüz satırlarıydı
Gözlerin, acılarıma düşen mutluluk damlalarıydı
Gülüşlerin karakışlarıma açan güllerin baharıydı

Adın, ölüme inat aldığım son nefesti
Gözlerin, kapanmaz acılarıma sürdüğüm merhemdi
Gülüşlerin ise acıya inat yaşama sebebimdi

Adın, çiçeklerime dokuduğum sevda motifi
Gözlerin ölümsüz mutluluğun yaşanan tek tarifi
Gülüşlerin, intihar kokan şehrimin son fethi.


İsmail sarıgene

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com