SENİNLE
Seninle ,
Kelimelerim, utangaç yüreğimin çocuksu düşlerine akıyor.
Senden önce acılara sobelenmiş geçmişimi ,
Baharı yitik şehrin karanlık sokaklarına bırakıyorsun
Sevdaya çölleşmiş toprağıma ,
Bir gülüşünle tüm umut yağmurlarını yağdırıyorsun
Islandıkça tenim sırtıma dayanıp ellerimi ısıtıyorsun
Acılarımı umudun ipine iki mandalla asıyorsun
Gözlerine doğan güneşte hemen kurusun diye
Ve kelebeğin yaşama telaşındaki yüreğime
Hiç solmayacak çiçekleri bırakıyorsun kınalı ellerinle.
Katrana boyanmış geceme.
Gözlerindeki yıldızları serpiştiriyorsun birer birer.

Acılarımın denizinde baharını kaybetmiş
Yitik mevsime bürünmüş kalbime, umudun beyazını giydiriyorsun
Ezik gül bahçemin toprağına tüm düşlerini ekiyorsun
Tek bir tomurcuğunda baharı yaşamak için.
Acılardan yarınlarımıza elele koşarken
Tüm şiirlerimizi serpiyorsun güneş huylu çocukların avuçlarına

Seninle ,
Yorgunluktan bitap düşmüş bu şehirden kaçıp
Kanatlanıyoruz bizi bekleyen güneşli yarınlarımıza
Ölümün ve acıların anılmadığı bir tepede
Dalgaların sesinin duyulduğu
Ve toprağına umutlarımızı ekeceğimiz
Diyarlara yerleşiyoruz
Ve güneşi giydiriyorsun bedenine
Acılara muzdarip yüreğime ise baharı
Rüzgarın delice estiği sevda tepesinde
Elele güneşli sabahlara koşuyoruz

İsmail sarıgene

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com