Olmazdı
Döneceğini biliyordum. Sadece, söz verdiğim bu satırları göndermeden önce varlığını bir kez daha kanıksamak istedim. Çünkü senin herşeyinle, benim yarattığım bir hayal olmadığını hatırlamam gerekiyordu.
Sesini duymadan olmazdı.

Sana her söz verişimde, kendimi ödüllendirdiğimi farkediyor mu diye meraklanıyorum. Gidişinden bu yana, büyük bir heves ile bugüne hazırlandım. Güneşin henüz ısıtamadığı tüm serinlik içimi ürpertti, canlandım. Aldığım her nefes, ciğerlerimden beynimdeki damarlara aktı ve sonra seni anımsayıp sıcak bir tebessüme dönüştü.
Yazmadan olmazdı?

Kimi zaman, içimdekileri el yazısı ile anlatamamanın eksikliğini hissediyorum. Çünkü duygularım söz konusu olduğunda vurgu, nokta ve virgülden bağımsız; bazen tüm kelimelerde, bazen hecelerde durur. Tek öznenin sen olduğu hikayemin cümlesi yüklem ile değil; sana akıp giden saatler, geceler ile biter; yalnız sen ile tamamlanır.
Sensiz olmazdı.

Seninle zenginleşip kendim ile fakirleşmekti aşk? Aşkı herkes kendinde yaşıyor ve o da sevilene ait zaten. Senden sonra, herşey sensin.
Anlatmadan olmazdı.

Ruhum, ruhuna dokunmuştu. Sana aittim. Kokun, beynimin tüm kıvrımlarında zonkluyordu.
Dokunmadan olmazdı.

Sevmeden olmazdı.

Mert Gösterişli

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com