SABAH OLMADAN
Sokak lambaları söndüğünde
Bitecekti eminim cesaretim.
Hep yastığım dinleyeni oldu ilk
Sana yazdığım şiirlerin.
Ve duvarlar ürktü sadece ,
Sana kızgınlığımı haykırırken..
Sana kırgınlığımı haykırırken..

İnsan bu kadar sevdiğinde
Nefret edebiliyormuş delice!

Elimi bıraktığında beni de bıraktın;
Düşüyorum ey yar düşüyorum,
Kendimden de derine!
Ve düşerken sağa sola tutundum;
Direndim anlamsızca..
Her dal tutunduğum gibi kırıldı.

**************************

Uyandığımda sabahın körüydü,
Aynaya baktığımda tanıyamadım kendimi.
Ya da ilk kez gördüğüm biriydi o..
Avuçlarıma doldurup vurdukça su yerine geçmişi yüzüme,
Bir çivi çakar gibi çaktım yalnızlığı bedenime!

Bu hikayenin sonu yok muydu Allah?ım?
İnan bilebilseydim, öylesine yarım kalmazdım
??Sen ve ben?? değil,??biz?? olmak için..

Kanıyor her yanım!
Sadece acı bu inan.
Bilmem nasıl olur ama
Dayan bilincim dayan..

Belki yarım kaldığından her şey
Özlediğimi sanıyorum seni.
Oysa yaralarım iltihap ve irin içinde.
Nasıl yamar ki artık kendini?

Gözlerini yere devirdiğinde gittiğini sanmıştım ey yar!
Şimdi yeniden kaldırma gözlerini!
Yeniden ??biz?? diyen cümleler kurma!
Ve sakın şimdi karşımda durma!

****************************

Sokak lambaları söndüğünde
Bitecekti eminim cesaretim.
Hep ben oldum tesellisi ilk
Boşa geçen kısa ömrün..

Duvarları kırdım,hem de ellerimle!
Gördüm ki dışarıda güneş doğmuş?
Hem de sabah olmadan..
Sabah olmadan?






(Biçimsiz bir hikayeye başlamışsan ve çoğu şeyi yitirdiğinde de olsa fark etmişsen yanlışı,bir kez kuvvetini topla ve yık duvarları.Sadece dört tane var.Asıl olan bir tanesini bile yıkabilmek.Belki güneş doğmak üzeredir.Eğer batarkense bu anın,beklemek daha onurludur.

Diyeceğim, bu kadar çelişkili mısralar yazdıran kendi körlüğüm!!!)

awni 2005

Akif Doğrul

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com