GÜNEŞTEN SONRA VARIM
-I-

Terketmek güçtür bilirim
Tüm imkansızlıkları.
Zorlayan bir cesarettir,
Yok edemez olamayanları..

Yaklaşan sabahtır yenilgim,
Bırak bana olmayışını.
Varlığın bir esarettir,
Çözemez bu prangaları..

-II-

Yine başkaldıran bir gecedir pencereme abanan..
Bu yağmurun ne alıp veremediği toprakla?
Bu gece de iki yüzlü bulutlarla dertleşeceğiz...

İyi ki de yoksun be,
Kim sahip çıkacaktı bu ayaz gecelere?

Ah..

Hep imkansızlarım oldu.
Hiçbir gece sabahı beklemedim,
Oluyordu öyle ya da böyle..
Hep sen oluyordun,
Bir de yere göğe sığmayan mutluluğum..

-Olmayanlarımla oldum ben-

İşte bu imansız sonbaharlar anam.

Ah bir kere de pencereyi açabilsem,
Perdeyi aralamadan yoğursam yüreğimi..

Seni sabah olunca düşünmek de var ama...
Korkuyorum, Allah kahretsin korkuyorum !

Hiçbir gün benim olmadı..

Ben, ben güneşten sonra varım.
Çünkü ben hiç gerçek olmadım,
Taşıdıklarım gibi,
Taşıdıklarım gibi?

Akif Doğrul

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com