Ayçiçeği
dar bir sokakta görebılmıstım gözlerını.
ancak ıkı kısının gecebıldıgı bır sokakta.
modigliani tablolarından çıkıp
monet´e yonelmiştim.
monet´ın aycıceklerı gibi,
ışıl ışıldı gözlerin.
beni geçince
arkama donup bakmak ıstedim.
........................
utandım
bakamadım.

sisli bir hava
yalnız bir adam
bir şarkı mırıldandım sessizce
içinde ayçiçeklerı olan
bana seni çağrıştıran

ve ne zaman ayçiçeklerı görsem aklıma gelirsin.
hatırladıkça utandığım,
yüzünü güneşe dönen kadın
G. Kızılkaya

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com