sen gittiğinde
Sen gittiğinde
Eylül yeni gelmişti?
Umudumun mevsimidir bahar
Sonbahar?
Sabahları bir başka hüzün kokar toprak burnuma
Yapraklar bir başka sarıdır sonbaharda?
Hani derler ya sarı hüznün rengidir diye
Sonbaharlar da hüzün mevsimidir bende?
Artık pek fazla bakmıyorum penceremden
Kuşlara da yem vermiyorum
Pencereme serçeler konmuyor şimdilerde?
Onlar bile küstü bana
Ben de hayata küstüm aslında
Hep bir sahte gülümseme takınıyorum yüzüme
Mecburi gülüşler savuruyorum çevremdekilere
Gözlerim parlamaz oldu senden sonra
Bir ölü bakış bıraktın bende
Herkes farkında bunun?
Gülerken ağlıyorsun diyorlar?
Bir şeyin mi var?
Cevaplarım hep aynı savuşturmacalar da gizli..
Hep aynı cümlelerde?
Bir kalbim inanmıyor bu tüm söylediklerime
Bir de annem?
Ne yapayım unutamıyorum seni
Avutamıyorum yüreğimi
Göz yaşlarım yüreğimde sel oldu
Ağlamak artık bende normal bir durum
Yadırganmıyor da zaten?
Yalnız sanırım senden sonra biraz zayıfladım
Yemek yiyemiyorum da zaten
Sanki boğazımda bir düğüm var
Yutkundukça kalbim acıyor
Ama ben,
Acımı kimseyle paylaşamıyorum?


yasemin can

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com