BULURUM SENİ
boynu bükük bırakıp da ağlatma
derdime dert katıp inletme beni
hun olmuş kalbimden sevgini atma
bıraktığın yerde bulurum seni

sengiyi seninle tattığım yerden
unuturum sanam maziyi birden
gün gelir de ağlar isen kederden
akan gçz yaşında bulurum seni

ağlasa gözlerim efganı tutsam
göz yaşımı hayalinle kurutsam
umutları elelrinde unutsam
sonların başında bulurum seni

ahşap bir kızıllık hasıl içimde
bırakıp giderken yıkık biçimde
yokluğunu yudumlar bir içimde
en sıcak aşımda bulurum seni

ölümün elinden tutsa da elin
sonsuza yumyulsa alev gözlerin
uğurlarken naaşını sevenlerin
musalla taşında bulurum seni

yıkılsa gururum hüznün elinde
düşürmem nağmeni sazım telinde
ben yine ararım seher yelinde
mahzun bakışında bulurum seni

ötelerden bakıp gamlı gözlerin
bir şuleye dalsa ruhumda benim
bahtı kurşun kokan yorgun ellerin
süngü takışında bulurum seni

baharım sönse de beklerim karda
ölüm gelse eş olurum mezarda
hesabımı verir vermez koşar da
mahşer çıkışında bulurum seni



ümit altuner

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com