kader
Kader diye biri geldi kapıya



Ben çoğu geceler yapayalnızdım eskiden
Kendi Kendimi dinlerdim karanlıklarda,sessizce.
Pencereden sızan fafif bir kızıllığı
Bir umuttur diyerek koşuyordum her gece
Sonra seni sevdim delice.

O ıssız karanlıklarda yalnız değildim artık.
Benden başka bir nefes alan daha var burda
Bu ıssız gecelerde iki kişi uyanık,
Biri ben,diğeride yaşadığım o hülya.
Kader diye biri geldi kapıya.

Yıllar sonra yalnız kaldım çevremde ben,
Yok sırrımı dökecek bir sırdaşım.
Yarı ölü,yarı diri evrende ben,
Sürünürken yok yanımda haldaşım.
Yine aktı kaldırıma gözyaşım.

İbrahim Coşar





İbrahim coşar

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com