unuturdum
senin
en çok neyini seviyorum biliyormusun
bir rüyanın sonunda
bir hayale dönüşmeni
günün her anında beni bırakmadan yanımda olmanı
gözlerinde dalıyorum
denizin en soğuk yerine
saçlarında tırmanıyorum
ulaşılması zor dağlara
ellerin hep yardımcı
taşırken bir masayı
yürürken ayaklarımızı
braber kullanıyoruz
sen benim yanımdasın
her an karşımda
uçan bir halı oluyor bazen
sana ulaşmak için
bazen kanatlarını sana çırpan
bir kanarya
korkmuyorum sana gelen
uçağa binmeye

hani becerebilsem ağlamayı
kurabilsem senin olmayan bir hayali
yada kilitli olsa rüyalarım girmesen içeri
sigaramı sensiz içsem
yemek yerken sen olmasan
çalışırken yardım etmesen bana
unuturdum o zaman
sarhoş eden güzelliğin
bir bıçak gibi keskin gözlerini
unuturdum
serdar dodıkanlıoğlu

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com