Canan
Düş önüme düş sevdam
Düş önüme;
Gelemediğim , söyleyemediğim ,
Bilmediğim çekincelerim ,
Düş önüme düş canan...

Sığmıyor yüreğim sokağına ,
Sığmıyor yüreğim kapına ,
Ben senden esersem al beni , al kollarına
Yaz bitiyor , göç vakti geliyor , arzuhal;
Kanatlarım filizlenmeden vur beni
Kalbimin tam ortasından
Bırak öylece kapında sana yakın kalayım

Bu sana isyanım , kendime sitemim
Adı olmayan sevdamın çaresizliği
Orda öylece gülüşün ve gözlerin
Küflenmek üzere ceketimin iç cebine sıkıştırdığım kelimeler
Arada demir parmaklıklar ve birkaç insan gölgesi
Zemheri kurşun deler geçer bağrımı
Kapının eşiğinden girmez ayaklarım içeri
Tutar omuzlarımdan geri çeker beni; şu iflah etmez kalabalık

Her yerim kan , gözlerim duman , duman
Her kalabalığın içinde bir canan
Yollar , sokaklar , kapılar ne yana açsam sana çıkar
Şu fezanın içinde dünya ,
Şu dünyanın içinde İstanbul
Hikayesi şu mazlumun
Ben tutuyorum dünyayı avuçlarımda
Bir sen sığmıyorsun... yüreğime
Bir ben giremiyorum , o kapıdan içeri

Kaldırımlara mırıldanırım şarkılarımı
Sözlerim hasret , özlem ve sanki yol daha çok uzun
Şu kısacık ömrüm sensiz zaten harab
Semaya açılan ellerim kapanmasın Ya Rab
Bir tek gülüşün var kanayan yanlarımı bastıran
Ve bir de bu kalabalık beni ezip geçen ,

Kim bilir kaç zamandır bekliyorsundur beni
Kim bilir , aldırmıyor , öylesine baktım sanıyorsundur gözlerine
Değil canan , asla!.. aklım firarda senden yana
Evet mahcubum , biraz güçsüz , ve kanayan bir kalbim var
Senden muaflığım , kaldırımlardaki suretim
Az biraz silkin , şu parmaklıklardan bana doğru
Yolu görüyorum artık, düş önüme düş sevdam
Ceketime sakladığım kelimeler hala tap taze
Onlar gibi sende düş önüme , düş canan...

erdinç batur

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com