rüzgarlardan duydum
Baharın son demlerini yaşıyor gibiyim
Haraketliliğimi kaybetmiş;
öylece oturuyorum bir deniz kıyısında.
Her dalga birşeyler anlatmak istiyor bana

Yürüyorum şehrin ıssız caddelerinde
Adım adım,
Birşey için sitem ediyor bana;
O gördüğüm kanadı kırık güvercin.

Bir çocuk var kadırımın öbür yarısında
Gözlerinden yaşlar süzülüyor
Yüzü gözü paramparça,
Gözlerimin içine bakıyor.

Yüzümde rüzgarın soğukluğunu hissediyorum
Hızıyla kızgınlığını bildiriyor bana
Sanırım anladım bu vakit
Ne anlatmak istediğini kuşların,dalgaların,çocuğun

Bana bağıra bağıra yaşa diyorlar.
Üzerindeki şu halsiz görüntüden kurtul.
Gözlerine bakıldığında
Yaşam güzel desin insanlar.
öykünur kocaman

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com