ROBOT
Yıllar gelip geçiyor
Yaşanan olaylara duyarsız kalan yürek
Taştan bir duvar örüyor
Kendini koruma içgüdüsüyle
Sonra beyin de katılıyor buna
Zamanla düşüncesizleşerek
Yüzlerde donuk ifadeler
Dudaklarda yalancı gülümsemeler
Gözler ise tek bir tarafa bakabiliyor
Yıllar gelip geçiyor...
Yüreğin kendisi de taşlaşıyor
Beyin sadece günlük ihtiyaçlar için düşünebiliyor
Gözler görmez oluyor
Yüzlerdeki donuk ifadelerin yerini
Derin çizgiler alıyor
Yıllar gelip geçiyor...
Teknoloji galip çıkıyor savaştan
İnsan robot yerine robot insanı yaratıyor en sonunda
Hem de çok kısa zamanda
Fazla masraf da harcamadan....

cenk savaş

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com