yoldakı yolcu
Sağa sola sallanarak;
Dinmesini bekler fırtınanın,,
Ancak nafile..,,
Beklentinin aksine;
Daha da şiddetlenir rüzgar.,
Uzamış sakalı ve saçları;
Savrulur evvel ömrü gibi
Birden çatılır kaşları,
Hafiften ardına bakmak ister;
Ama karanlıktır,;
Görünmezki kuyunun dibi..

Yolu düşmüştür,
Eskiden yaşadığı mahalleye,,
Kulak tırmalayan gürültüye inat;
Ağır adımlarla yürür,
Sanki kimse duymasın diye...

Birden şaşkın gözleri,
Takılır köşe başındaki,
Kaldırım taşına,
Yavaş yavaş inmeye başlar,
Onyedinci yaşına..

Yoktu artık bu kaldırımda,
misket oynadığı arkadaşları,
Yoktu kavgaya girdiği zaman,
Hep ardında olan yandaşları,
İçinden söylendi..,;
Bu böyle olmamalı,.
Anlamıştı onları zamanın çaldığını.

Yavaşça ardını dönüp geçmişine;
El sallayarak sessizce gitti,
Bir vakit yârini gördüğü pencereye...

mehmet ali karas

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com