Yetim Yavru
Yine party var
gencelere davetiyeler dagitilmis
kacgundur bugunu bekledik
eglenelim gulelim hayatin tadini cikaralim dedik
kimimiz hatfa sonu diskoya
digerleri bara meyhane salona
gozumuz kararmis
etramizdaki gariplerin ihtiyaci varken
harcadimiz paranin farkina varamadik
dunyayi cennet gibi
sonsuza kadar yasayacaz sandik
eglenceden eve gelirken
uzakda karanlikda bir cocuk gordum sokakda
agliyordu , sesizce konusuyordu kendince
insanlara isyan bakisiyla
gunahkar olan sizlersiniz ben yetim dogmadim
sizler gibi eglenmeye hakim vardi
bunu benden siz aldiniz
dertlesmek icin gitim yanina
korkdum öldurecek sandim beni bir anda
tinerciyim abla benle sohbete katilma
sen giyinmisin sosyeteler arasinda yerini almisin
Dunyada bir ben ôksus kalmisim
derdime care olamazsin
senin gibi nice insanlar
acidi duyguyla merhamet eti bakti
ertesi gun bizleri unutu yine eski halindeki dostlarina basvurdu
ben bir ana baba kokusuna hasretle yakinirken
sizler anaya babaya isyan edersiniz
barlarda paralarini mirasini yersiniz
sabahlari kahvaltida
binlerce nimet secersiniz
ben bir ekmek icin
hirsizliktan 3 ay
hapis yatarken
sen sicak yorganinla
hayata sarilirken
safak dogusunda
yeni bir gun beklerken
ben her gun
derdime bir dert eklerken
hicmi sizlamadi vicdanin
damarlarinda dolasan kanlarin
unutmaki benimde bedenim
var bende bir canim
bu can ölunce soracak sana
neden görmezden geldin olmadin benden yana
hakkim helal degildir beni görmezden gelen dotlara yasayan canlara
ve beni terk edilmis halimle birakan sosyetik insanlara
Birgun benimle ayni kaderi paylastiginizda
anlarsiniz bu garibin derdini
sonra dayanamadi aglayarak karanlikta kosu verdi
bir sicak yuva onunda hakki diyerek
kostum ardindan
bir el uzatmak zoruundaydim derken
trafik canavarin arasinda kaldi
ezildi kamyon arasinda can cekisti
hayatimda sicak yuvaya hasret kalmisti
ecel geldiginde kimsesiz arasinda
canimi vercegimi sanmistim
yilarca hasret kaldigim
bir sicak bedene
kavustum derken
usudum karanlik arasinda
buz kesildi bedenim
ablam sana hakim helal
elveda ederken
Ôlmeden bakindi bana
son gülusum sana olsun abla
hayata gun gormedim
benim gibilerinin kaderi budur
diyerek
son gulusuyle ugurladim
yetim yavruyu yalan dunyadan
cesedi kaldi ellerimde
agladim sesizce
dalginlik arasinda
baktim sofur kacmis o arada
yanlizligin ne oldugunu anladim oanda.

hani hepimiz birmiz icin
birimiz hepimiz icindik!
yeni nesilleri boylece keyfi terk etik
bugun ahmet
kolarimda can verdi
yarin mehmetintin vermesini beklersem
benim sucum olmazmi
herseyi gormezden gelsem
herkez nefisni dusunmesin
son dilegim feryada cevap verilsin
sevgilerimle....elveda
Selda Güldeniz

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com