Yoruldum
Yine hüzün çöktü gündüzü olmayan geceme,
Yine odamın duvarlarına seni yazıyorum.
Kapkara bir perde çekemiyorum maziye.
Her an ismini sayıklamaktan yoruldum.

Sen varken pencere konan güvercinler,
Sen gittin, onlarda uzaklara göç ettiler.
Yakındır, yarin sana gelir dediler.
Ben hâlâ o pencerede, seni beklemekten yoruldum.
Said Temur

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com