DOSTUM
DOSTUM

Dostum demek sana ne güzel bir duygu,
Sırtımı yaslamışım sanki o yüce dağlara,
Aldığım o nefesler bile sanki bambaşka,
Yanımda olmasan da acımaz artık içim,
Kurtardı değersizlikten dostluğun beni.
Senin dostluğunla fark ettim değerimi,
Bu dünyadaki mütevazı o küçük rolümü,
Küçük ama kimsece oynanmayan o rolü.
Bir tebessüm değil mi hepimizin aradığı,
Bir dosttan o bekleyip hep umduğumuz,
Bir gülücükle, sevinir mutluluğu buluruz.
Dostluk bitmez tükenmez bir servetmiş,
Ne parayla dolar nede mülk alır yerini,
Dostluk öyle bir dermandır onu bulana,
Gönül yaralarının hepsi onunla şifa ola,
Sevgiden saygıdandır dostluğun hamuru,
Fedakarlık yoğurur, kıvama getirir onu,
Gerçeği onun, asıl kötü günde belli olur.
Karanlıklarımıza ışıktır dost, aydınlatır,
Acılarımızı paylaşır dost bizimle azaltır,
Boğulacak gibi olsak,soluktur rahatlatır,
Kolları bulur bizi dardaysak bize sarılır.
Bulunması çok zordur,dostu bu zamanda,
Belki de bulunmaz,arasan ömür boyunca,
Gerçek dost isen,o dostlar çıkar karşına,
Kalmazsın hiç dostsuz,yalınız bir başına,
Dostu bulmanın en gerçek, doğru yolunu,
Yunus buldu yunus gitti,dosta vardı yolu.



Mustafa Doğan

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com