son hüzünlü şiirim
son hüzünlü şiirim
Bu sana Son Hüzünlü şiirim
Şiirlerle anlatırdık sevdamızı
Şiirlerle ağlar şiirlerle gülerdik
Dereler,ırmaklar,kuşlar kıskanırdı
Yollar ayak seslerimden tanırdı
Şimdi kalbimde sevdanın izi kaldı
Anlat bana ey sevgilim aşkın bu kadar mı?


Bizim sevdiğimiz şiirler vardı
O sensiz geceler okuduğum
Martılar söyler kuşlar kıskanırdı
Bir gün o şiirler tükendi
Sen ellerin olduğun gece
Beklerim seni bu bahçede


Beni ağlatan şiirler vardı
Geceleri okur hep ağlatım
Rüyalarımda hep seni görür
Aşkımı da her mevsim bir bahardı
Gittin artık ban seni nasıl bulayım


Bir gün sevdiğimiz şiirler sustu
Sustu bahçemizde öten bülbüller
Sesimi unutun beton kaldırımlar
Uçtu aşkımız için öten bülbüller
Senin artından esti bir samyeli rüzgarı
Aşkımızdan bana kalan bir yaralı kalp kaldı


nihat özbay

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com