Elveda
Bu satırlar dökülürken kalbimden
Çıkmaz sokaklara girdim kendi içimde
Acı ile bağırarak etrafa
Yolumu bulmaya çalıştım kendi içimde

Sen ki dostluk tanrıçasıydın benim için
Sende beni bırakıp gidecek insan mıydın
Karanlıktaki ışıktın benim için
Sende sönecek kadar sıradan mıydın

Ağlamak istiyorum ama ağlanmaz
Bir dost gerçekten dost olsa zaten ağlatmaz
Elveda artık dostluk tanrıçam
Ben kayboluyorum yine kendi içimde.
A. Kont

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com