Cıgara
Bizim okulun tuvaletleri dumanlı olur
Hüzün kokar, isyan kokar dumanları
Biri ağır ağır çeker içine cıgarayı
Belki düşünür o sırada güzel sevdalısını
Kalbi hüzünle dolar ama koyvermez kendini
Tam o sırada başlar bir öksürük nöbeti
Görünmez elleriyle duman sıkar boğazını
Birinin ağzından çıkan söz "anasını, bacısını..."
Gözyaşı sakin sakin kaplar gözlerini
Utanır insanlardan saklamaya çalışır acemiliğini
Karşısındaki insan düşünür cıgaracaya özenmenin sebebini
Bilmez ki her insanın vardır geçerli nedeni...
A. Kont

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com