kanatları ve son gözyaşları
Çatıya çıktı
arkasında tüm hayatı
önünde sonsuz boşluk vardı
bir seçim yapacaksa
gerekmiyordu zaten düşünmesi
çünkü birkaç saniye düşününce farketti ki
yoktu arkasında pek bir şey ellerinden kayacak
yanaklarından gözyaşları süzülüyordu yine
gözlerine parlak ışıklar yansıyordu
ama artık alamıyordu gözlerini
ne yıldızlar
ne şehir ışıkları
çektiği acıların geride kalması için
savaşırcasına direnmişti
yoktu hiçbir önemi
çünkü titreyen sesini duyuramamıştı kimseye
silemedi elleriyle gözyaşlarını
çünkü biliyordu
o ne kadar silse de
durmayacaktı
hem göyaşları
hem sonsuz acıları
bir an için aşağıya baktı
görünmez gözyaşlarıyla bedenlerden ibaret insanlara.....
gökyüzüne kaçamazdı
yoktu kanatları
onları son göz yaşında tüketmişti.....
arkasına baktı
VE bitirdi.......

kukla_ipleri kukla_ipleri

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com