Özürlük
Ve yine ben
Yine bir sonbahar akşamında
Her zamanki gibi yine mum ışığında
Elimde artık benden bıkmış
Mürekkebi bitti bitecek bir kalem
Saat 20:46´yı gösterirken
Kelimeleri nerden getirdiğimi bile bilmeden
Senin için dünkü mektuba mahsuben
Sırf bendeki kırgınlığın kalmasın diye
Senin için bir özür mektubu
Benim için herhangi bir eser
Kimilerine göre bir saçmalık hazırlamaktayım
Aslında ben özür bile dileyemem
Bir karıncanın bile kalbini kırmadığım için
Hayata o boş, bomboş gözlerle baktığım için
Dileyemem işte, sebebini bile bilmediğim için
Ama ben
Kim ne derse desin
Senin için ne anlamı taşırsa taşısın
Benim için yine aynı nitelikte bir eser ile
Senin hiçbir zaman, hiçbir şekilde
Kalbini kırmadığıma inanmama rağmen
Mum ışığından geldiğini düşündüğüm
O uçsuz bucaksız
O çocuksu kokan
Kelimeleri derleyip toparlayarak
Elimde bir sigara ile
Hayata ve yaşama dair ne varsa
Hepsini arkama alarak
Bir Atilla ilhan,
Bir Nazım Hikmet,
Bir Ahmed Arif ruhuyla
En içten devrimci duygularımı yanıma alarak
Bir kez daha tekrarlıyorum
Kalbini kırmamama rağmen
Sırf dostluklar bozulmasın diye
Senden özür diliyorum
Umarım mutlusundur
partizan kürt
Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com