mektup
Topraklı yollardan geçip
yapraklı yollara indim
Toz kaplı raflardan
fiyakalı masalara
Kondum bir daha silinmemek üzere
Biriçim kanar bir de aşikar yaram
Bilinmez dediğim derman anne
İçimdeki büyük figan
Feryadın içine kendime yer kıldım
Yer bulamayanların içinde
bir ben evladım
Sona kalan hüsranlar hep beni bulur
Boğulu bulutların arasından
Kör bir şimşek gibi
çakar hüsranlarım
Misal bu ya değmeden umuduna yaş
Islanır dinmeyen sussuz yağmurlarda
Bir seni gördüm rüyamda
Bir de hayatta kayboluşumu
Bir sen varsın gözlerimde
Bir de beni bekleyen unutuş
Beni sorma,sorma kayıp giden
Beyaz kuyruklu yıldızlardan
Gün doğarken kaybolan berrak aydan
Beni içine sor
içinde göremediğin insandan
Bizi bulamadılar bu gün
ben kendimi bulamadım ki
Yine uyku giriyor gözlerime
Çekiyor yatağım mıknantıs gibi
Bataklık misali giriyorum içine
CİHAN ÜNLÜ

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com