NE OLUR DÖN!
Sensiz geçen bir gün daha
Yanı başımda sana yazdığım son şiir
Kaç tane yazdım bilmiyorum
Bu kaçıncı o da meçhul
Bildiğim bir tek şey var,o da bunun son olmayacağı.
Bu yazdığım kalemi açsan içinden ne mısralar dökülür biliyor musun?
Aynı kalbimi açtığında çıkacak duygu seli gibi.

Bugün kalemim daha bir isteksizdi biliyor musun.
Halbuki ben duygularımdan hiçbir şey kaybetmedim.
Belki kalemim de hissetti yokluğunu
Ne de olsa kalbimin,duygularımın aynası.

Sen yanımdayken hiç sıkılmadan yorulmadan yazardım şiirlerimi.
Ama bugün sen yoksun ve gözüm artık yazdığım kağıttan çok pencerede.
Bıraktım kalemimi yemin ettim artık şiir yazmamaya
Perdemi çektim.
Düşünmeyecektim artık seni
Ama yapamadım birden gözüme ilişti ilk aldığın çiçek;kurumuştu.
Acaba bana olan duygularında bu çiçek gibi kurudu mu?
Beni bırakıp gittiğin o adam belki sana en güzel en pahalı çiçekleri alıyordur.
Acaba o aldıklarının hepsi benim bir mısrama değer mi?
Değerli hediyeler küçük kutularda olur derler.Palavra!
Benim sana yazdığım şiirleri sana olan duygularımı diil bir kutu,İzmir almaz

Senin gitmene üzülen sadece ben miyim?
Arkandan ağladı tüm bulutlar.
Sen gittin gideli rüzgarlar daha bir sert
Yıldızlar da küstü sana,gece de.
Hadi beni küstürdün;bizim onca anımızı ettiğimiz yeminleri saklayan geceye ne kastın var.
İzmir´in ışıkları da eskisi gibi değil artık,hava özlem hasret kokuyor.

En çok da gözlerini özledim sevgilim.
Soğuk kış gecelerinde içimi ısıtan siyah incileri
Ne olur dön sevgilim ben özledim,gece özledi,İzmir özledi seni!
Ne olur dön!

Umutcan Şimşek

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com