yağmurun sessizliği
yüzüme soğuk bir rüzgar vursun istiyorum
sen yoksun ve ben bu rüyadan uyanamıyorum
artık biliyorum
aşk zavallılıktı sana göre
anlamı kalmadı ki...
yaşanacak her ne varsa
hepsini gömmek istiyor yürek
pişmanlık, ayrılığın yarısıdır
yalnızlıkta ölümün.
ben dünyanın en yalnızıyım sensiz
belkide böylesi yağmur yağmasaydı düşlere
sana bu kadar aşık olmazdı yürek
ama aşk zavallılıktı sana göre
ve ben zavallıydım gözünde...
ne farkederki doğrusu yanlışı
böyle yaşanması gerekiyormuş
sesizcede bitmesi
yanlışlar doğruları yok etti bizde
elimizde ne kaldı ki...
gitmek düştü payımıza
yaşanan her ne varsa unutup
uzağa aşktan çok uzağa gitmek...

pınar abanoz

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com