BEN BİL Kİ...
Anlaşılmaz anlarda
Uçsuz bucaksız gibi
Kör olduğum karanlığın
Soğuk bir öpücükle,
Gururuma dokunduğunda...

Ve bomboş odalarda
Yok olan bir ütopya gibi
Beynime vuran gerçeğin
Yaşattığı zelzelenin
en alt katında...

Ve tıpkı
Kaybolmuş sokaklarda
Çıldırtan bir uğultu gibi
Sağır olduğum sezsizliğin
Çekip gitmişliğin
en son kapısında
SENi ARIYORUM..
Erdal Geniş

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com