oysa
Bir şarkı dolanır dilimde... ve boynu bükük bir karanfil kalır düşlerimde.. parçalanan düşüncelerim kayboluyordu türkülerimde ...ağlayan bir yürekti.. genzimi yakan eski yılların kokuları sarıyordu dünyamı .. ağlayan yıllardı ve yaşanılan sevdalar kanatıyordu yüreğimi her gecesi masum akşamlarda ,tanımsız duygular içinde kıvranıyordum... yakıyordum şiirlerimi.... ve ağlıyordu mısralar... Eskiler takılıyordu aklıma ve hayattan uzaklaşıyordum... artık yaşanılanların hepsi mazi defterlerinde uyuyacak... susuz yıllar kalacaktı...
Yırtılmayacak türkülerim... gecelere küstüm oysa!... ağlamak neden di! Eylüllere de küstüm...! ay doğmasın... gelmesin...! ağlamayacağım kimselere...! yalnızca o şarkılar kalsın. Vazgeçsin yakamozlar...çekip gitsin... dönüp te şiirler yazmayacağım uğruna.. gelmesin kimseler.. Çağırmayın onları... Kapatın hayatın kapılarını.. Sadece Ö..l...m kalsın... Islatmasın gece yağmurları...Sonra annem gelmesin aklıma..! Babam gelmesin...! arkadaşlarım.... Yasak türküler dağılsın tenhalıklara ..En güzel umutlara ihanetlerin karıştığı yasak sevdalar... yazık..! 3 kuruşluk ucuz aşklar...gökyüzüne uzanan derin aydınlıklar kıvamında gidiyorsun...sana kal demeyeceğim.. Doğmak nasıl kaderse... ölümde aynı.Yas tutan bir yıldız parlasın. ağlamasın.Dostların bağrı yanmasın... gidiyorum. işte.. Hiçbir şey arkamda bırakmayarak... Sevdam...söyle ! ağlamasın berfinler.. günah olsun ayın gidişi... Üşüyorum..! Oysa hayat böyle üşümezdi.. kimsesizlerin ocağında kayboluyordum.. yanarak gitmek niyeydi ! Durun diyorum size...! niye üşüyorum... yıllardır ihanetlerin alevlerinde terledim..Oysa yankısı yine üşümekti...! bir berfin ne haberi verir kardan ve soğuktan başka...
Bitecek bu akşamlar.. hatırlamayacağım kimseyi.. gözler arkada kalmayacak. Kimse söylemeyecek yüreğimi yakan türküleri.. Bulutlar siz..! yakmayın ağıtları.. yeter.!.gökler gürlemeyin artık.. Sevginiz yüreğimde çığlıklar koparsın.. Yalnızlıkların adı ürksün... Ekmek kavgasına uyuyan insanlar siz : gidiyorum artık.. elveda diyorum bu diyarlara.. ağlamıyırum İşte.. utanıyor göz yaşlarım zaten...!. yaşanılan günler eriyor gözlerimde...kumar masasına bıraktığımız sevdamızın anısına sızlamıyorum artık... . toz ışıklar dağılsın ıslak yüzüme... şarkılarıma dökülmesin göz yaşlarım...
Dokunasınız, dökülecek bir hayatın eşiğindeyim... Sen Ay dede ..! Işığın hayatın karanlık sokaklarına damlasın.. parlasın bütün dünyalar... ışığın sönmesin sevgiye... Utanmasın leylak kokulu menekşeler..Karanlıklara gömülmesin hayaller.. her şey aydınlıklara koşsun... umutlara çizilsin yakamozların... sevdalılar alsınlar ilhamları...ve bir yıldız kaysın .. bir bulut kaynaşsın... ıslatsın bütün yılları...
Gidiyordum...! Bir ?ay? ağlıyordu arkamdan...Çığlıklar koparıyordu..Sönüyordu...
Bilse nasıl yandığımı bu kızıl geceler... dökülecekti karanlıkları...aydınlıklara karışacaktı utancından... Bilse nasıl yandığımı ... öylece kaldığımı..
07/12/2003
Necdet Önder
Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com