YALNIZLAR SOKAĞI
Yalnızlar sokağı olmuşum hiç farketmeden
Kendini yalnız hissedenlerin
İçini doldurduğu sokak

Tanıdığımı sandığım ama tanımadığım
İnsanların girdiği,
Dertlerini köşelerime bırakıp
Sessizce terkettikleri sokağım
Hep aynı,hep yalnız,hep sessiz
Güneş doğduğunda neşeli görünen
Ama hep karanlık bir sokak
Herzaman aynıdır yollarım,kaldırımlarım
Hava karardığında kimse kalmaz taşlarımda
Yakarım gece lambalarımı
Sessizliği dinler,yalnızlığımla dertleşirim

Yalnızlar sokağı olmuşum hiç farkketmeden
Kendini yalnız hissedenlerin
İçini doldurduğu sokak...
TuĞBa Aydın

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com