ISTEMEDEN AYRILIYORUM
İSTEMEDEN AYRILIYORUM


Yapacak cok düşüncem var içimde kalarak,
Emellerimi yapamadım ateşle yakarak,
En güzel günlerimi mazimde bırakarak,
Bu dünyadan istemeden ayrılıyorum.

Çocuklukta en güzel oyunları oynadım,
En güzel aşklarımı okul yıllarında bıraktım,
Hayatımı kimi zaman acı ve tatlı yaşadım,
Bu dünyadan istemeden ayrılıyorum.

Hayalimde ıssız ormanda yaşamaya vardım,
Hayeller ugruna gelecege koşarak giderdim,
Mutlu olamayınca geçmişe sünger çekerdim,
Bu dünyadan istemeden ayrılıyorum.

Bu günü yarına bırakmadan yaşam diliyorum,
Mutlu olanları hasta olarak seyrediyorum,
Şimdilerde uzun mutlu yılları kaydediyorum,
Bu dünyadan istemeden ayrılıyorum.

Oturdum uçsuz bucaksız dağların en büyük taşına,
Birileri bir şeyler vuruyor sanki yorgun başıma,
Çok az malzeme attım gençlerin ümit aşına,
Bu dünyadan istemeden ayrılıyorum.

Bir can daha ayrılıyor bu dünyadan,
Kurtardı kendini ömürlük sefaletten,
Tek umudu kazandıgı üç beş kerametten,
İstemeden ayrılıyorum bu dünyadan.

Nefesim ileri geri gider oldu,
Bu günde ayrılmak bana nasip oldu,
Eskide ne varsa hepsi birden kayboldu,
Bu dünyadan istemeden ayrılıyorum.





18.04.1996
İbrahim Özdemir






İbrahim özdemir

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com