MÜRÜVETE ERERIM
MÜRÜVETE ERERİM


Atarsan uzagımda olan adımını,
Bana doğru çevirirsen nazikce saffını,
Yitik bedenimle paylaşırsan aşkını,
O zaman işte mürüvete ererim.


Olmak istersen hem dost,hem sevgili,
Yüregimdeki sevda olursa,bana çark etmişli,
Deki bu sevda bulutta çakan şimşekli,
İşte o zaman mürüvete ererim.


Neşe,huzur mutluluk dolarsa gönlüne,
Her gülüşünde çiçekler konarsa yüzüne,
Senin için gökten melekler inerse yeryüzüne,
O zaman mutlu olur mürüvete ererim.


Yolunu bekledigin yolcu oldugumda,
Dosttan ileri,sevgililikte saf tuttugumda,
Seni tek geçerim,gönlümün güzeli dediginde,
Aklım başımdan gider mürüvete ererim.


Mutluluk göz yaşları, sel olup kalbime akınca,
Alaca karanlığı kurşunlayıp,ak güne merhaba deyince,
Gücüm hasretine değil,yeşeren umutlara dönüşünce,
Yıldızlara mesken kurup,o zaman mürüvete ererim.


Dilimde tek hece,aklında tek düşünce olursam,
Hasret olmayıp,sabrımla dağları yıktırdıysam,
Kıpkızıl güneşin altında,mavi yelkeni sana açabildiysem,
İşte o zaman ölebilir mürüvete ererim.



12.12 2002

İbrahim Özdemir



İbrahim özdemir

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com