ELLERİN
Hiç aklıma gelmezdi sana tekrar bir şeyler yazacağım
Gecenin koyu bir vaktinde
Uyunası havalar solurken diğer insanlar
Ben gün gibi uzanmışım odamın karanlığında
Kimse bir şey anlamasın diye uğraşmıyorum
Uyumak istediğim için de kahve içmezlik etmiyorum
Toz gibi kar değil yalnızlık gökten yağan
Ve odamda bir kar tanesi asılı kalıyor
Ve aslında gece hiç gece olmuyor böyle gecelerde
Penceremin ardıysa pembe zencefil topakları
Hiçbir nisan suyunda yok cesaretin akrep ibresi
Tabi saçmalanmaya layık bir ömür ise benimkisi.
feyza çevik

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com