EVİME

Gözlerimde buğu, ruhumda hüzün
Yine kederliyim ve yine üzgün

Acılar, acılar var ruhumu yakan
Acı tebessümler, bir acı bakış
Acılar sarıyor her yanımı

Ve ben kıvranıyorum kimsesiz
Ve ben kıvranıyorum, kimsesiz, sessiz

Bir özlem bu aslında, bir vuslat arzusu
Bir aile sıcaklığı istiyor canım
Bir sıcak çorba, bir tatlı tebessüm
Hepsi bu
Ve ben, ve ben yıllardır bundan mahrumum

Ve hangi yıllar, hangi seneler
Ben doğarken daha acılarla doğmuşum
Gözlerimi açar açmaz dünyaya, ağlayan insanlar görmüşüm

Ve ben, ve ben kaderin garip kuşu
Daha doğarken acılarla doğmuşum

Bir sıcak çorba, bir tatlı tebessüm
Ve sıcak bir yuva hepsi bu

Olmayan bir şeyi istiyor canım

Heryerde misafirim ben, kalkmak üzere oturan
Rahat edemem hiçbiryerde rahatsız gözler görürüm

Ve bir ev benim evim, hani nerde

Ve ben misafirim kalkmak üzere oturan
Rahat edemem hiçbir yerde

Yani ben, olmayan bir şeye özlem duyuyorum şu an
Yerleşmek niyetiyle oturduğum
Diken üzerinde olmadığım
Kimseden rahatsızlık duymadığım
O yere
Yani özlem duyuyorum şu an ?EVİME?

Yazan : Hüseyin KIR

hüseyin kır

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com