Cebeci İstasyonunda Son Tren
kaçamazsın artık, yakaladım seni ey tren,
son vagonuna yetişsem de, artık seninleyim,
git gidebildiğin yere, en uzak illere,
bedenim sende, duygularım sevdiğimde...

cebeci istasyonu, yolcularla dolu,
oturmak için mücadele ediyorlar,
ben aldırmıyorum, koşmuyorum,
ben oturuyorum, onlar ayakta...

ey ömrümü bitiren tren, sesin değişmiş,
sesindeki o samimiyete ne oldu?
eskiden bir hoş çıkardı sesin,
can çekişiyorsun galiba, bu senin son nefesin...

insanlar mutluydu, sen mutluydun,
onlar değişti, sen de değiştin,
eskiden vuslata uzanırdı yolların,
şimdi işe yetiştirmek için kaygıların...

nerdesin, benim mutluluktan uçan kara trenim,
nerdesin, beni mutluluğa uçuran oyuncak trenim,
nerdesiniz, hayallerimin uzandığı raylar,
rüzgarınla serinlenen ruhlar, mutluluktan uçan uçurtmalar...

Tacettin Aksu
16.03.2004 / Ankara
tacettin aksu

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com