son kez inadina...
SON KEZ INADINA
gozlerimi kapayip omzuma yasladigimda
daliyorum belli belirsiz senli derinliklere
bir an melek oluyorsun gozlerimde
her attigin iyi niyet abidesi
kendimi suclu hisseder oluyorum
neden seni anlamamisim diye
bir an seytan oluyorsun gozlerimde
her attigin adim umursamazlik dolu
kendimi hakli hisseder oluyorum
seni iyi tanimisim diye
gozlerimi bir an aciyorum omzumdan kaldiriyorum
bakislarim aciliyor gercek, sahipsiz, sensiz dunyaya
yoksun iste yoruyorum kendimi
hayatimin en ince dehlizlerini
belki sana cikar diye cikmaz sokaklarda harcamisim
gercek acitiyor beni canim yaniyor sanki
kapiyorum gozlerimi yasliyorum omzuma
bitmiyecek nasilsa bu aci
aklim israr ederken gercek nuanslarda
ruhum birakiyor kendini yine senli ve umutsuz utopyalara
aklim kalbimde kendini notrluyor
kalbim ise son kez inatla ELVEDA diyor...
EDA ULAŞ

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com