gitmek ve kalmak arasında
gitme!gidersen bu şehir,
bir gürültü olur.
önce çoçuklar susar,
sonra bir şair kaybolur.
gitme!pencerene bak bu sabah
ansızın kuşları görürsün,
terkedilmişlik vurur yüzüne
dayanamaz ölürsün.

yapraklarını döker ağaçlar,
sesizce söner sokak lambaları,
kirlenmiş,umutsuz ve ayıp bulursun
yastık altında hatıraları.
gitme!gidersen bu şehir,
bir gürültü olur.
sessiz ıslıklarda tanıdık yüzler,
tanıdık sevgililer sorulur.

gitme!
ya da git umarsızca
geride bir beni bırak,
görünmeden kimselere, usulca
yolunu müjdeleyecek
bir treni bırak!

git!...
ufuk aymaz

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com