BİR ANNE AĞLIYORDU
Bir anne ağlıyodu hıçkıra hıçkıra
Oğlu, evladı hastaydı ,çaresizdi galiba
Ve olan oldu kaybetmişti evladını
Bir anne ağlıyordu sarsıla sarsıla

Haber geldi ansızın bir akşam vakti
Eş dost apar topar acele gidildi
Feryat figan kopuyordu bu evde
Çünkü bir can bir hayat bitmişti

Boynuma sarıldı evladım diye bu anne
Doluktum ağlıyamadım nedense
Rahmetli annem geldi aklıma gözü yaşlı
Bir anne ağlıyordu göz yaşını sile sile

Kalmamıştı gitmedik doktor , hastahane
Derman olmamıştı hiçbir ilaç eczane
Emir büyük yerden karşı konulmaz elbette
Bir anne ağlıyordu içini çeke çeke

Ne emek vermişti kim bilir büyüteceğim diye
Taktiri ilahi çare bulunamadı bu derde
Boynumuz kıldan incedir bu emre
Bir anne ağlıyordu göz yaşını döke döke

Yapacak birşey yok elden birşey gelemez
Dedim ya emir büyük yerden karşı gelinemez
Emek emek büyüttüğü evladı ölmüştü
Bir anne ağlıyordu göz yaşını kimse dindiremez

Şu yalan dünya ne kadar acımasız
Ölüp gidenlere diyebilir miyiz çok vefasız
Arkamıza bakmadan gideceğiz bir gün
Bir anne ağlıyordu kalmıştı evlatsız

Herkes yaptığını yanında götürecek
Yapmadık birşey diyebilir miyiz incitecek
Bu meçhulun sonu ne olur bilinmez
Bir anne ağlıyordu teselliyi kim verecek

Bu dünya yalan insanlar elbette fani
Nice insanlar göçtü gitti değil sonu belli
Ağladıkça ferahlarız olsada gözümüz yaşlı yaşlı
Bir anne ağlıyordu zavallı dertli dertli

Ağlama annem bende senin evladınım
Belli çok dertler çekmişsin üzülme yanındayım
Derdinden hasta olacaksın korkuyorum
Bir anne ağlıyordu rahatsızlanacak kaygılıyım

Çaresi yok birgün yenileceğiz ecele
Gidenler gençse hep deriz bu ne acele
Tanrı elbet bulacak bir sebep vesile
Bir anne ağlıyordu evladına dün gece

Genci , ihtiyarı hep boyun eğeriz
Birgün gidip o meçhulden gelmeyiz
O dünyada o alemde ne olur bilmeyiz
Bir anne ağlıyordu nasıl teselli ederiz
BB
AAAA Ali Levent Kargaoglu

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com