Asumana Şiirler: 0009
Kopuk Rüyaların Cemadatı
A/1
Ey asuman,
Sen ki ne kenan?ın ne mekanın hamısın
Olgun lacivert sevdalısı meyvelerinle,
Ömrünü mahcup kapatanların sultanısın
Ey asuman, bulutları örtünen özlem de özlenir
Veya inceldiği yerden kopar rüyalar
Bir işçi bürünür aşkının alın terini
Cennetin kılı kırk yaran titizliğinde.
Asuman yetmez mi sahte kodlamaları bahtın
Sense çek ağzından mahcup ve buluttan ellerini,
Bal ve sözün sihri aksın bırak
Korkak labirentleri bağlayan kapılara inat
Çünkü sen sevgili haziranımın bal dudağısın
Ey asuman,
Sen ki ne zamanın ne mekanın hamısın...
B/1
Ey asuman,
Arzulu misafirin olayım bu vardiyada
Yağmurlarını bandır kenarı sararmış közlerime
Asuman yetmez mi sahte kodlamaları bahtın
Artık tasmalı ve arsız günahlar kentini kanat
Ve kapat yürümeyen takvimini zamanın artık
Sen ki sarmaşmanın ak şafağısın
Ey asuman,
Sen ki ne zamanın ne mekanın hamısın...
B/2
Ey asuman,
Tarihin talihi dönende ölür tekerlek kanda,
Bense bakınırım bileğimden kopan ölüme
Mu ve atlantis?e rakımsız tepelerden dalıp,
Yeni bir doğumda takılıp kalır ve gülerim
Tesellisi ve semeresi aşk olan yanık halime
Yolculuk dilenirim alnımdaki çölde topal devemle,
Bir gider bir bilenirim azığımdaki yavan kinimle
Kervansız bedevilere verdiğim selam yoksul ki zahir,
Otura kalırım ortalık ve kuş uçmaz yerine aşkın
Kızarım doyumsuz hayallerime o an
Terazisi bozuk öfkemden yemlenirim,
Esrik bulutlardan sevda sızar kumlara
Ve kötümserliğime destan yazan adımlarıma
Yeryüzü zifafında nazlanır arzusunu döndürüp,
Bak asuman, asırların isi yağar üstüme
İrinlenirim bedevilerin cüzamlı sohbetinde
Tarihin talihinden daha da kirlenirim
Asuman yetmez mi sahte kodlamaları bahtın
Dür mekanın umarsız kırk konağını artık
Sen ki kızgın çöllerin kararlı zamansız kanadısın
Ey asuman,
Sen ki ne zamanın ne mekanın hamısın...

ahmet yozgat

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com