Utandim
Gördüm bir çocuk bacaksız yatıyor,
Gördüğüm iki gözümden utandım.
Evler yanıp da ocaklar sönüyor,
Dünyada Yaşadığımdan utandım.

Koltuk değneğinde yürüyen gazi
Seni gördüm gezdiğimden utandım.
Ekmek için kalkan elleri gördüm
Yediğim bir lokma aştan utandım.

Kaçarken atılan çığlığı duydum
Duydum iki kulağımdan utandım
Yıkılan mektep medreseleri gördüm
Gördüm de okuduğumdan utandım.

Servet bu savaşa alkış tutanını
Tepkisizce oturup yatanını
Paraya vatanını satanını
Gördüm de İnsanlığımdan utandım

Servet KÖROĞLU/ Mart 2003

Servet Köroğlu

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com