Çalsın
Çalsın benim günah yüklü sırtımdaki kederi
Bir kenara atsın bu bahtsız çizgilerim?
Çalsın!
Bırakın benim boş geçen günlerimi
Bir mezara atsın bu bahtsız emanetim?
Durulsun içimdeki fırtınaların esrarengiz karmaşıklığı
İç içe geçmiş deli gibi savruluşları
Dursun?
Çalsın? bırakın fırtınalar nefsimi
Bir ruha atsın bu bahtsız canım?
Dinsin yüreğimdeki feryatların alicengiz oyunu
El ele vermiş deli gibi dostlukları
Dursun?
Çalsın? bırakın feryatlar çığlığımı
Bir suya atsın bu bahtsız çamurum?

Çalsın benim günah yüklü omuzlarımdaki ameli
Bir cennete atsın bu bahtsız ferasetim?
Çalsın!
Bırakın benim lüzumsuz sarfiyatlarımı
Bir ateşe bağışlasın bu bahtsız varlığım?
Temizlensin ruhumdaki dumanların islenmiş duvarları
Omuz omuza vermiş deli gibi meydan okuyuşları
Bitsin?
Çalsın? bırakın dumanlar günahlarımı
Bir geçmişe atsın bu bahtsız tövbelerim?
Açılsın kaderimdeki kapakların tozlu sayfaları
Göğüs göğse vermiş pehlivanlar gibi çiçekleri
Büyüsün?
Çalsın? bırakın kapaklar sırrımı
Bir dosta atsın bu bahtsız dilim?

İzzet ÖZCAN

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com