eziyetin adı
bir öfke var içimde aşka karşı
kirlenmiş bir sevdaya açmış savaşı
duman olmuş sanki intikam havası
titrerken ellerim simdi gözlerim kurşun saçması
dur durak bilmez beter olmuşum
mazlum bedenime zalimin zulmünü koydum
öyle bir kızardıki yüzüm
hafiften esen rüzgara ismini sordum
ne öncesi var ne sonrası hepsi bu
söylemesi ağır böyle insan olurmu
yerlerde yüzüm yok bunun gururu
gelirmi hiç bu acının sonu
sessiz geceler birde sessiz ben
dilimde kilit anahtarı sen
söylenmeyen sözler degilmidir kulağa ağır gelen
dedimya şeytan bile masumdur senden
ne zaman buğulansa cam ismini yazarım
bakarken harflere hayallere dalarım
çekilipte tenhasına odanın
evladına hasret analar gibi ağlarım

Ümit Görgülü

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com