gidişlerin
uykular göçüp giderken yine gözlerimden
baktığım zaman karanlıktaki dört duvarda beliren
tek resimde sonlanr tüm heyecan
ve ben defalarca bırakıp giden seni hatırlamısımdır yine
gelirken bana ayrılıkları getiren
giderken beni hasretine nöbette bekleten seni
hep aynıydı gidişlerin sessiz ve ürkek
en son benim haberim olurdu gittiğinden
öyleki bu kadar aniydi işte
tek kelime etmeden
gitme kal bile diyemeden
elimi kolmu bağlarcasına giderdin sen
buna rağmen hasretle geleceğin bir sonraki
zamanı beklemekti son çarem
belkide gelmeyecektin bir daha
belkide son gidişindi bu
oysa senin gitmelerin bile güzeldi
umutlarım vardı
onlarda bugun
tukendi
Ümit Görgülü

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com